Ana içeriğe atla

Orman Kanunu

Burada hep güzel şeylerden bahsediyoruz, ama tabii ki her şey güllük gülistanlık değildi...

Ben Maarif'e girdiğimde (1971) yaşıtlarımdan bir yaş küçüktüm. Ailem İstanbul dışında yaşadığı için o zamanki terimle "daimi yatılı" olmuştum, yani hafta sonunda da kalacaktım.

Annem ve babamla beraber okul açılmadan önceki gün gelip yatakhaneye yerleştik. 10 yaşında bir çocuk için bir dolabın olması, yatağını her gün düzeltmek vb. şeyler zor olacaktı doğal olarak. O akşam beni bırakıp gittiler.

Ertesi gün kahvaltı saati geldiğinde bulduğum bir masaya gittim hemen. Masada çeşitli sınıflardan öğrenciler vardı. Masaya karavana ile yemek gelir gelmez "ormaaaaaaaan" diye bir bağırtı koptu ve herkes ortaya gelen karavananın başına üşüştü. Toz duman durulduğunda karavanada bir şey kalmamıştı. Ben şaşkınlığımı atıp kendime gelene kadar yemek bitti ve aç kaldım. O zaman bayağı üzüldüğümü anımsıyorum.

Aradan bir iki gün geçtikten sonra herkesin yeni bir düzenlemeye gidip her masaya aynı sınıftan çocukları koydular, başlarına da bir masa abisi verdiler. Bu sefer masa abileri - daha sonra hayatın çeşitli alanlarında da göreceğimiz gibi - mutlak otoritelerini kullanmaya başladılar. Mesela bizim masa abisi (adını falan hiç hatırlamıyorum) masadaki herkese bir numara vermeye başladı, yardımcısı olacak kişiye iki numara diyordu, daha sonra herkese bir numara veriyordu. Eğer birinden hoşlanmazsa ona en son numarayı veriyordu. Yemekleri iki numara dağıtıyor, önce masa abisine veriyor, sonra kendine, sonra da sıra numarasına göre diğerlerine veriyordu. Eğer ilk turdan sonra karavanada yemek kalırsa yine abiden başlayarak aynı sırayla kalan yemeği dağıtıyordu. Yani masa abisinin gözüne girdiyseniz daha fazla yemek yeme şansı vardı.

Masa abisi en ufak nedenden sinirlenip sıralamadaki yerinizi değiştirebiliyordu. Sanıyorum uzun vadede bu sistemi değiştirip her masaya aynı sınıftan çocukları koymaya başladılar. Böylece masa abilerinin otorite deneyimleri sona erdi, ama 11 ile 18 yaşındaki çocukların aynı okulda olmalarının bu tür sorunlar çıkarabilmesi normaldi herhalde, dolayısıyla başka problemler de çıkabiliyordu.

Yorumlar

H. Levent Akın dedi ki…
Levent ile biz son sınıfa gelip etüt ve masa "abisi" olduğumuzda böyle davranmadık. Masadaki herkese eşit yemek dağıtmaya çalışırdık. Umarım biz den sonra da böyle devam etmiştir.