Kadıköy Maarif Koleji - 1978

      Talaş gününe her katıldığımda benim yaptığım/yapmaya çalıştığım ilk şey, binanın dışında dolaşmak değil, binanın içine, sınıflara, koridorlara, tuvaletlere, yatakhane bölümüne dalıp oralarda tek başıma vakit geçirmeye gayret etmek oldu. Fakat bu bazan mümkün oldu bazan olmadı. Yatakhane katına bir kere çıkabildim, o da tesadüfen, o sırada o zincirli demir kapılar bir şekilde açık kalmıştı, ben de aradan sızdım; biri kilitleyebilir, içeride de mahsur kalabilirdim aslında ama neyse ki cep telefonu denen birşey var; o, insanın bu tür ihtimalleri aklından silmesine yardımcı oluyor. "Nasıl olsa birilerine varlığımı duyururum" diyorsun.   Ben okulun o iç kokusunu uzun uzun koklamayı istemişimdir hep; hani o patada kütede koşuştuğumuz, hocalardan saklandığımız, gece yatakhaneden kaçıp içeri gizlice girerken yakalandığımız, teneffüste Vicky Leandros'un "Après Toi"sını, Terry Jacks'in "Seasons in the Sun"ını, Iva Zanicchi'nin "Ciao Cara